WZORZEC OWCZARKA NIEMIECKIEGO : ( krótkowłosego i długowłosego)

FCI – wzorzec nr 166 ( data publikacji wzorca : 11.08.2010 r.)

KRAJ POCHODZENIA : Niemcy

UŻYTKOWANIE : wszechstronny pies użytkowy, pasterski, służbowy.

KLASYFIKACJA FCI : Grupa 1 – Psy Pasterskie i zaganiające.

Sekcja 1 – Psy pasterskie

Odmiany : odmiana krótkowłosa (Stockhaar) i odmiana długowłosa

(langstockhaar)

WRAŻENIE OGÓLNE :

Owczarek niemieckie jest psem średnich rozmiarów, lekko wydłużonym, dobrze umięśnionym i suchym.

WAŻNE PROPORCJE :

Wysokość w kłębie :

Pies – 60 do 65 cm

Suka – 55 do 60 cm

Długość tułowia : jest o 10 -17 % większa od wysokości w kłębie.

CHARAKTER :

Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, mocny psychicznie, pewny siebie, śmiały i ( poza stanem rozdrażnienia) łagodny, przy tym czujny i łatwy do prowadzenia. Musi odznaczać się dobrym temperamentem, wytrzymałością i pewnością siebie, aby nadawać się do roli psa towarzyszącego, stróżującego, obrończego, służbowego i pasterskiego.

GŁOWA :

Klinowata, proporcjonalna do rozmiarów korpusu ( długość ok.40 % wysokości w kłębie), nie przyciężka albo zbyt wydłużona, sucha, między uszami umiarkowanie szeroka. Czoło widziane z przodu i z boku, jest tylko nieznacznie wysklepione, bez albo z nieznacznie zaznaczoną bruzdą czołową. Stosunek długości mózgoczaszki do trzewioczaszki wynosi 50 % do 50 %. Szerokość mózgoczaszki odpowiada w przybliżeniu długości mózgoczaszki. Mózgoczaszka widziana z góry przebiega od uszu do lusterka nosa zwężając się równomiernie ze skośnie przebiegającym, nie zarysowanym mocno stopem w klinowato przebiegającą trzewioczaszkę ( partię kufy). Szczęka górna i żuchwa są mocnej konstrukcji. Grzbiet nosa prosty, zaklęśnięcie lub wysklepienie jest niepożądane. Wargi są sprężyste, dobrze domknięte i ciemne. Lusterko nosa musi być czarne.

UZĘBIENIE :
Uzębienie musi być mocne, zdrowe i kompletne ( 42 zęby zgodnie z formułą zębową). Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy, co oznacza, że siekacze mają schodzić się nożycowo, przy czym siekacze szczęki pokrywają nożycowo siekacze żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadą, a również większe odstępy między zębami ( ustawienie zębów z lukami). Wadliwa jest również prosta listewka zębowa siekaczy. Kości szczęk muszą być mocno rozwinięte, ażeby żeby mogły być głęboko osadzone w listewce zębowej.

OCZY :

Oczy są średniej wielkości, o kształcie migdała, ustawione nieco skośnie i nie wypukłe. Kolor oczu powinien być możliwie jak najciemniejszy. Jasne, przeźroczyste oczy są niepożądane bo ujemnie wpływają na wyraz psa.

USZY :

Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równoległe wobec siebie, mogą być tak w ruchu, jak i w spoczynku położone płasko do tyłu. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe.

SZYJA :

Szyja powinna być mocna, dobrze umięśniona i bez luźnej skóry ( podgardla). Jej kąt ustawienia względem tułowia wynosi ok. 45 stopni .

TUŁÓW ( KORPUS) :

Linia górna przebiega poczynając od nasady szyi poprzez wysoki, długi kłąb aż do lekko opadającego zadu bez wyraźnego zakłócenia. Grzbiet jest umiarkowanej długości, pewny, mocny i dobrze umięśniony. Lędźwie są szerokie, krótkie,mocnej konstrukcji i dobrze umięśnione. Zad powinien być długi i lekko opadający ( ok. 23 stopnie do poziomu) i bez zakłócenia linii górnej przechodzić w nasadę ogona. Klatka piersiowa powinna być umiarkowanej szerokości, mostek możliwie długi i zaznaczony. Głębokośc klatki piersiowej powinna wynosić około 45 % do 48 % wysokości w kłębie. Żebra powinny być umiarkowanie wysklepione, klatka piersiowa beczkowata jest tak samo wadliwa jak płaska.

OGON :

Sięga co najmniej do stawu skokowego, jednak nie poza środek śródstopia, jest on od spodu pokryty nieco dłuższym włosem i jest noszony w formie łagodnie zwisającego łuku, przy czym w podnieceniu w ruchu jest noszony wyżej, ale nie powyżej linii poziomej. Korektury operacyjne są zabronione.

KOŃCZYNY :

Kończyny przednie : widziane ze wszystkich stron są proste, widziane z przodu – całkowicie równoległe.

Łopatka i ramię : są tej samej długości i za sprawą mocnej muskulatury mocno przylegające do tułowia. Idealny kąt łopatkowo-ramienny wynosi 90 stopni, z reguły do 110 stopni.

Łokcie : ani w pozycji stojącej ani w ruchu nie mogą być odstawione ani podstawione.

Przedramiona widziane ze wszystkich stron są proste i całkowicie równoległe wobec siebie, suche i mocno umięśnione.

Śródręcze : ma długość ok. 1/3 przedramienia i pozostaje do niego pod kątem od 20 stopni do 22 stopni. Zarówno śródręcze ustawione zbyt skośnie ( ponad 22 stopni) jak i zbyt strome śródręcze ( mniej niż 20 stopni) ujemnie wpływają na użytkowość, zwłaszcza wytrzymałość.

Łapy przednie : są zaokrąglone, zwarte i wysklepione, opuszki twarde, ale nie kruche ( łamliwe). Pazury są mocne i ciemne.

Kończyny tylne : są lekko odstawione do tyłu, przy czy widziane od tyłu są równoległe.

Udo i podudzie : są w przybliżeniu jednakowej długości i tworzą kąt około 120 stopni, uda są mocne i dobrze umięśnione.

Stawy skokowe: są mocnej konstrukcji i silne.

Śródstopie : jest ustawione pionowo pod stawem skokowym.

Łapy tylne : są zwarte, lekko wysklepione, opuszki twarde i ciemno zabarwione, pazury mocne, wysklepione i również ciemno zabarwione.

RUCH :

Owczarek niemiecki jest kłusakiem. Kończyny pod względem długości i kątowania muszą być tak sharmonizowane, ażeby mógł on bez istotnej zmiany linii grzbietu, wysuwać kończyny tylne w kierunku tułowia oraz przednimi łapami stawiać kroki na ta samą odległość. Każde odchylenie w kierunku przekątowania tyłu ujemnie wpływa na siłę i wytrzymałość a przez to na użytkowość. W przypadku prawidłowych proporcji budowy i kątowania powstaje przestrzenny, nisko prowadzony ruch, który sprawia wrażenie niestrudzonego. Przy głowie wysuniętej do przodu i lekko uniesionym ogonie w równomiernym i spokojnym kłusie powstaje płynna i niezakłócona linia górna, , ciągnąca się od końców uszu poprzez kark i grzbiet aż po koniec ogona.

SKÓRA :

Niezbyt ściśle przylegająca, bez fałd.

UMASZCZENIE / SZATA :

Owczarki hodowane są w dwóch odmianach :

- krótkowłosej z podszerstkiem

- długowłosej z podszerstkiem

Odmiana krótkowłosa ( stockhaar) :

Włos okrywowy powinien być możliwie gęsty, zdecydowanie twardy i mocno przylegający. Na głowie włącznie z wnętrzem uszu, na przedniej stronie kończyn, na łapach i palcach krótki, na szyi nieco dłuższy i bogatszy. Na tylnej stronie kończyn włos przedłużony do nadgarstka względnie do stawu skokowego, z tyłu ud tworzy umiarkowane portki.

Odmiana długowłosa ( langstockhaar) :

Włos okrywowy powinien być długi, miękki i nie przylegający ściśle, z frędzlami na uszach i kończynach, bujnymi portkami i bujnym ogonem z wiszącym piórem. Na głowie włącznie z wnętrzem uszu, na przednich stronach kończyn, na łapach i palcach włos krótki, na szyi dłuższy i bogatszy, tworzący niemal grzywę. Na tylnej stronie kończyn włos przedłużony do nadgarstka względnie do stawu skokowego i tworzy na tylnej stronie ud wyraźne portki.

Maść : czarne z rudymi, brązowymi, żółtymi aż po jasnoszare znaczeniami, czarne jednobarwne, szare z ciemnym nalotem, czarnym czaprakiem i maską. Małe, białe, nie rzucające się w oczy znaczenia ( plamka) na piersi podobnie jak jasne partie wewnętrzne dopuszczalne ale niepożądane. Lusterko nosa u wszystkich odmian barwnych musi być czarne. Brak maski, jasne do przejrzystych oczy, podobnie jak jasne do białawych znaczenia na piersi i wewnętrznych stronach kończyn, jasne pazury i rudy koniec ogona należy oceniać jako niedopigmentowanie. Podszerstek jest szarawy. Umaszczenie białe jest niedopuszczalne.

ROZMIARY/WAGA ( WYMIARY) :

PSY :

Wysokość w kłębie : 60-65 cm

Waga : 30-40 kg

SUKI :

Wysokość w kłębie : 55-60 cm

Waga : 22-32 kg

JĄDRA U SAMCÓW :

Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

WADY :

Wszystkie odstępstwa od wzorca powinny być traktowane jako wady, powodując odpowiednie obniżenie oceny.

WADY DUŻE :

- wszelkie odchylenia od wzorca, mające znaczny wpływ na użytkowość psa

- uszy nisko osadzone, miękkie, nie dość sztywne, załamane

- znaczne niedopigmentowanie

- wyraźne zaburzenia harmonii budowy.

WADY UZĘBIENIA :

Braki zębowe, które nie są wadami dyskwalifikującymi.

Wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu, które nie są wadami dyskwalifikującymi.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

- lękliwość, gryzienie ze strachu

- stwierdzenie dysplazji w stopniu ciężkim

- wnętrostwo jedno- lub obustronne, niedostatecznie rozwinięte lub niejednakowe jądra

- ślady korekcji uszu lub ogona

- wyraźne wady budowy

- braki zębowe : brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak 3 lub więcej jakichkolwiek zębów.

- zgryz : tyłozgryz większy niż 2 mm, przodozgryz, wszystkie siekacze w zgryzie cęgowym

- wysokość o więcej niż 1 cm powyżej lub poniżej wzorcowej

- albinizm

- maść biała ( także z czarnymi pazurami i nosem)

- długi, prosty włos okrywowy pozbawiony podszerstka

- włos długi ( wyraźnie długi włos okrywowy, pozbawiony podszerstka, rozdzielający się na grzbiecie i formujący obfite kępki wewnątrz uszu, obfite pióra na tylnych stronach kończyn oraz na ogonie).

NASZ HODOWCA RADZI…..

OWCZAREK NIEMIECKI DŁUGOWŁOSY

Od stycznia 2011 roku FCI oficjalnie uznała owczarka niemieckiego długowłosego za rasę. Od tej pory nasze czworonogi stały się oficjalnie uznawaną rasa na całym świecie. Już nie tylko krótkowłosy był psem rasowym, ale nasze długowłose także.

Owczarek niemiecki długowłosy jest rasą, która bardzo mnie jako hodowcę zauroczyła… To pies z elegancją ruchu i urodą, połączoną z inteligencją i zapałem do pracy. Mimo, że jego długi włos często sprawia kłopoty w pielęgnacji i jest ze względu na użytkowość rasy bardzo kłopotliwy, służby mundurowe wykorzystują przeważnie do pracy owczarki długowłose. Owczarek niemiecki długowłosy łączy w sobie wiele bardzo ważnych cech : jest doskonałym przyjacielem człowieka, jest czujny, chętny do pracy, oddany swojemu właścicielowi. Często mówi się, że owczarek niemiecki jest psem jednej rodziny, zawsze gotów jej strzec i bronić. Pamiętajmy jednak, że gdy do domu trafi mała kulka puszysta w postaci owczarka niemieckiego, trzeba go doskonale poprowadzić przez życie : mądrze i konsekwentnie. Nie jest to pies dla rodziny, która potrzebuje „kanapowca” całymi dniami leżącego w domu. Nie jest to pies dla rodziny, która nie ma czasu na długie spacery, mądre spacery z mądrą zabawa, na bieganie i jazdę na rowerze, która mieszka w bloku miejskim. Zanim kupisz owczarka zastanów się, czy jesteś w stanie zapewnić mu podstawowe jego potrzeby, jak spacery, zabawę dobrą socjalizację, wychowanie i pozytywne szkolenie. Nie jest to pies dla ludzi, którzy nie radzą sobie z codziennym życiem i własnymi problemami. To pies dla ludzi, którzy kochają ruch, pracę , zabawę, którzy pójdą na szkolenie do mądrego szkoleniowca, którzy są konsekwentni i cierpliwi, przede wszystkim, którzy wiedzą co robią i nie „zmanierują” psa. Pamiętajmy jeszcze, że to pies dla ludzi, którzy nie oszczędzają na dobrej , pełnowartościowej karmie, którzy podczas wzrostu dostarczą owczarkowi niezbędnych preparatów i witamin oraz ruchu, którzy będą wiedzieli jak poprowadzić psa, by wyrósł na pięknego, mądrego i zrównoważonego. Kto chce zostać właścicielem owczarka niemieckiego długowłosego zawczasu musi zadbać o jego prawidłowe wychowanie. Nie obawiajcie się pytać, rozmawiać ze specjalistami, którzy pomogą wam harmonijnie wychować psa. Prawidłowe szkolenie owczarka polega na nauce wzajemnych relacji psa i właściciela. Jak zrozumiesz własnego psa, staniesz się szczęśliwy posiadaczem niezawodnego, oddanego przyjaciela.

RYS HISTORYCZNY RASY OWCZAREK NIEMIECKI

Pierwsza wzmianka o owczarku niemieckim jest zawarta w pracy CARLA ZORNA , która liczy dwie strony .Autor zachwyca się niebywałymi talentami rasy przy wypasie i pilnowaniu stad owiec. Według autora pracy przodek owczarka niemieckiego był podobny do wielkiego szpica – „ wilk i lis pod jedną postacią”. Zorn wyróżnił w populacji owczarka trzy różne rodzaje okrywy włosowej :

- krótką

- długą

- twardą względnie ostrą.

Rasa pojawiła się najpierw w Niemczech. Na Śląsku najbardziej popularne były psy krótkowłose, ich umaszczenie było czarne z brązowym, lub żółtawym popalaniem na kończynach. Psy te miały skracane krótko ogony oraz stojące uszy.

W Turyngii, w okolicach Altmarku, południowych Niemczech dominowała postać długowłosa. W drugiej połowie XIX wieku na terenie Rzeszy Niemieckiej w jej granicach sprzed 1918 r. występowały różne typy owczarka niemieckiego. Były one różnej wielkości( mniejsze na północy, większe na południu), różnego umaszczenia ( w tym umaszczenie białe było dość częste), niektóre z nich miały uszy stojące, inne wiszące, jeszcze inne załamane jak collie. Różniły się również szatą. W ogóle przodek dzisiejszego owczarka niemieckiego wtedy bardziej przypominał krzyżówkę szpica i collie.

1891 rok – w Niemczech powstał związek o nazwie PHYLAX ( działał do roku 1894), cel związku : popieranie hodowli psów użytkowych, działał w Niemczech północnych i środkowych, podstawą działań hodowlanych były owczarki z Turyngii, wilczastoszare o stojących uszach. Rotmistrz MAX von STEPHANITZ zachwycił się podczas manewrów wojskowych owczarkami przy pracy, poświęcił więc im większość swojego życia, stając się właściwie twórcą rasy.

1899 rok – to początek działalności rotmistrza Maxa von Stephanitza, na wystawie hodowlanej w Karlsruhe zobaczył on psa – HEKTORA von Linksrhein

– będącego produktem działań hodowlanych PHYLAX . Rotmistrz kupił tego psa i zmienił mu nazwę i przydomek na HORAND von Grafrath.

W tym roku w Niemczech powstał związek poświęcony owczarkom niemieckim zwany w skrócie : SV, a w jego księdze rodowodowej HORAND został wpisany pod numerem 1. Pies ten był jednym z najczęściej używanych reproduktorów, pozostawił po sobie liczne i wybitne potomstwo. Rotmistrz był wieloletnim prezesem SV, ustanowił wymagania stawiane nowej rasie i hodowlom, był organizatorem wielu wystaw ON-ów.

W pierwszych latach XX wieku rozpoczęła się moda na psy użytkowe, szkolone dla potrzeb policji i wojska. W okresie I wojny światowej psy te odegrały bardzo ważną rolę jako psy sanitarne i łącznościowe.

1918 rok- o tym rok hodowla ON-a poszła w kierunku „psa dużego”, wysokonożnego, o stromym kątowaniu kończyn ( z czego nie był zadowolony Stephanitz). Tego typu pies stał się materiałem wyjściowym dla powstania w ZSRR VEO – owczarka wschodnioeuropejskiego, psa służbowego stworzonego dla potrzeb wojska, KGB, milicji oraz do strzeżenia więźniów w gułagach. W latach 30-tych nastąpił ogromny wzrost liczebności rasy przy równoczesnym spadku jej poziomu.

1933 rok – na wniosek Stephanitza postanowiono eliminować z hodowli owczarki białe. W efekcie owczarki niemieckie białe były hodowane dalej za oceanem – z czasem powstała z nich nowa rasa : amerykańsko-kanadyjski biały owczarek niemiecki, obecnie istniejący pod nazwą : biały owczarek szwajcarski.

Okres międzywojenny – położono wtedy nacisk na hodowlę ON-ów jako psa użytkowego, jego psychika i wyszkolenie musiały być związane ściśle z jego przydatnością hodowlaną ( celowi temu miała służyć licencja hodowlana i testy).

II wojna światowa – ON-y odegrały ogromną w niej rolę, Naziści podporządkowali swoim celom hodowlę rasy, miłośnikiem ON-ów był także Adolf Hitler. Wojna jednak przyniosła duże straty rasie.

Okres powojenny – 1949 rok :

podział Niemiec na NRD i RFN , owczarki NRD-owskie były wilczate, krępe, szerokogłowe, o niezbyt wysokim kłębie, nieszczególnie kątowane. Propaganda głosiła, że ten właśnie typ jest właściwym. Tymczasem w Niemczech Zachodnich hodowla poszła w kierunku wytworzenia owczarka typu dzisiejszego- kłusaka o wysokim kłębie, bardzo mocnym ukątowaniu kończyn. Owczarki te miały zazwyczaj umaszczenie czaprakowe, które obecnie zdominowało rasę. Owczarek powojenny dał początek kolejnej nowej rasie – czechosłowackiego wilczaka ( połowa lat 50-tych- Karel Hartl skrzyżował owczarka niemieckiego z wilkiem karpackim, powstałe osobniki wykorzystano do stworzenia nowej rasy : o wielkiej wytrzymałości i odporności na trudne warunki klimatyczne).

Z hodowli ON-ów likwidowano owczarki długowłose, ze względu na zbyt długi włos, trudny w utrzymaniu u psa użytkowego.

Mimo to często w miotach rodziły się owczarki długowłose.

1990 rok – zjednoczenie Niemiec – nastąpił masowy zakup materiału hodowlanego z zachodniej części nowo połączonego państwa. Niektóre z nich były krzyżowane. Krew owczarków z NRD miała w sobie większość zwycięzców wystaw z tamtych lat. Dziś największy dolew tej krwi można spotkać w liniach użytkowych. Do roku 1991 kojarzono ze sobą owczarki krótkowłose z długowłosymi, startowały one na tym samym ringu i obowiązywał je ten sam wzorzec rasy. W 1991 roku we wzorcu owczarka pojawił się nowy zapis, że włos długi jest wadą dyskwalifikującą. Z ringów FCI i SV zniknęły owczarki długowłose, a szczenięta o włosie długim, które się rodziły w miotach rodziców krótkowłosych, otrzymywały rodowód, ale nie mogły być wykorzystywane do hodowli. Jednak owczarki niemieckie długowłose znalazły swoich miłośników, którzy hodowali je poza FCI czy SV, którzy zrzeszyli się w różnych klubach. Miały one taki sam wzorzec jak krótkowłose.

2010 i 2011 rok – w sierpniu 2010 roku SV znów zmieniło wzorzec owczarka niemieckiego, w którym dodało do wad dyskwalifikujących przekroczenie wzrostu o 1 cm i niedorost. Najważniejszą zmianą było uznanie Owczarka Niemieckiego Długowłosego jako odmianę rasy Owczarek Niemiecki. Od stycznia 2011 roku Owczarki Niemieckie Długowłose mogą być wystawiane także w SV, ale oddzielnie niż krótkowłose ( na osobnych ringach). Z tą zmianą wzorca zakazano także krzyżowania owczarków długowłosych i krótkowłosych. Długowłose szczenięta urodzone w miotach krótkowłosych rodziców otrzymują rodowody jako pełnowartościowe Owczarki Niemieckie Długowłose. Obie odmiany obowiązuje ten sam wzorzec z różnicą długości włosa. Owczarek Niemiecki posiada szatę o długości 3-5 cm, a odmiana długowłosa 5-10 cm. Wszystkie linie hodowlane, jak i odmiany w rasie obowiązuje ten sam wzorzec nr 166 z dnia 23.12.2010.

Owczarek Niemiecki ( wraz z odmianą długowłosą) jest psem użytkowym, rzadko jednak pracuje przy stadzie, a wymagania, jakie mu stawia człowiek są bardzo wysokie. Musi on im sprostać pod względem fizycznym i psychicznym.

Owczarek Niemiecki ( wraz z odmianą długowłosą) jest kłusakiem, musi pokonywać przestrzennym kłusem, w równym, szybkim tempie, bez zmęczenia , znaczne odległości.

Owczarek Niemiecki ( wraz z odmianą długowłosą) nie powinien być zbyt duży, ani zbyt ciężki, bo to ujemnie wpływa na wytrzymałość, zwinność i skoczność. Trzeba pamiętać, że masa psa to w pierwszym rzędzie masa kośćca i mięśni. Pies użytkowy nie może być zapasiony, musi mieć dobrze rozwiniętą muskulaturę. Owczarek rozwija się w ruchu, już od okresu szczenięcego psy powinny mieć pod dostatkiem ruchu- nie należy jednak przesadzać. Pies bardzo młody powinien dawkować sam sobie ruch- jego nadmiar w przypadku psa, który rośnie, może być bardzo szkodliwy ( psy nadmiernie trenowane w okresie wzrostu mogą mieć tzw. Miękką łapę – przednia łapa o rozczapierzonych, spłaszczonych palcach, a śródręcze ustawione pod zbyt dużym kątem – ponad 22 stopni).

Owczarek Niemiecki ( wraz z odmianą długowłosą) ma sylwetkę kłusaka, czyli jest lekko wydłużony. W kłusie linia grzbietu jest niezakłócona. Grzbiet zaczyna się kłębem, wysokim i długim. Wielką rolę w ruchu zwierzęcia odgrywają tylne łapy, to siła napędowa psa. Tylna część tułowia to zad, który powinien być długi o linii skośnej ( nie może być nadmiernie spoziomowany – zad prosty, ani nadmiernie spadzisty, bo to ujemnie oddziałuje na ruch psa). Kończyny przednie muszą zachowywać się elastycznie. Łapy przednie, podobnie jak łapy tylne powinny być zwarte, o wysklepionych palcach.

Ruch owczarka niemieckiego wynika z jego budowy, jest posuwisty, dynamiczny i niestrudzony. Taka jest konstrukcja psa użytkowego – szybkiego, zwinnego, wytrzymałego. Z owczarka niemieckiego emanuje czujność, aktywność, wyrażająca się w sposobie noszenia głowy, w ustawieniu ucha, w spojrzeniu, w jego niepowtarzalnym ruchu. U owczarka niemieckiego dymorfizm płciowy jest wyraźnie zaznaczony. Pies jest zdecydowanie mocniejszy i większy od suki, głowę ma masywniejszą od suczej, o szerszej mózgoczaszce, głębszej kufie. Pies porusza się nieco ciężej od suki. Owczarek niemiecki ( w tym odmiana długowłosa) powinien być psem o doskonałej psychice. 

Witamy wszystkich czytelników ;)

Woof woof ! 
Blog będzie prowadzony oczami dwóch owczarków niemieckich długowłosych .
1)Huan Wilcze Serce - 4 lata

Tuż po zabawie ;)

2)Dea Avax Hof - 3 lata

Lubię siedzieć pod drzewkami :)

Hodowla owczarków niemieckich długowłosych " Z Psiego Siedliska " .  Siedlisko koło Nowej Soli .