WZORZEC OWCZARKA NIEMIECKIEGO : ( krótkowłosego i długowłosego)

FCI – wzorzec nr 166 ( data publikacji wzorca : 11.08.2010 r.)

KRAJ POCHODZENIA : Niemcy

UŻYTKOWANIE : wszechstronny pies użytkowy, pasterski, służbowy.

KLASYFIKACJA FCI : Grupa 1 – Psy Pasterskie i zaganiające.

Sekcja 1 – Psy pasterskie

Odmiany : odmiana krótkowłosa (Stockhaar) i odmiana długowłosa

(langstockhaar)

WRAŻENIE OGÓLNE :

Owczarek niemieckie jest psem średnich rozmiarów, lekko wydłużonym, dobrze umięśnionym i suchym.

WAŻNE PROPORCJE :

Wysokość w kłębie :

Pies – 60 do 65 cm

Suka – 55 do 60 cm

Długość tułowia : jest o 10 -17 % większa od wysokości w kłębie.

CHARAKTER :

Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, mocny psychicznie, pewny siebie, śmiały i ( poza stanem rozdrażnienia) łagodny, przy tym czujny i łatwy do prowadzenia. Musi odznaczać się dobrym temperamentem, wytrzymałością i pewnością siebie, aby nadawać się do roli psa towarzyszącego, stróżującego, obrończego, służbowego i pasterskiego.

GŁOWA :

Klinowata, proporcjonalna do rozmiarów korpusu ( długość ok.40 % wysokości w kłębie), nie przyciężka albo zbyt wydłużona, sucha, między uszami umiarkowanie szeroka. Czoło widziane z przodu i z boku, jest tylko nieznacznie wysklepione, bez albo z nieznacznie zaznaczoną bruzdą czołową. Stosunek długości mózgoczaszki do trzewioczaszki wynosi 50 % do 50 %. Szerokość mózgoczaszki odpowiada w przybliżeniu długości mózgoczaszki. Mózgoczaszka widziana z góry przebiega od uszu do lusterka nosa zwężając się równomiernie ze skośnie przebiegającym, nie zarysowanym mocno stopem w klinowato przebiegającą trzewioczaszkę ( partię kufy). Szczęka górna i żuchwa są mocnej konstrukcji. Grzbiet nosa prosty, zaklęśnięcie lub wysklepienie jest niepożądane. Wargi są sprężyste, dobrze domknięte i ciemne. Lusterko nosa musi być czarne.

UZĘBIENIE :
Uzębienie musi być mocne, zdrowe i kompletne ( 42 zęby zgodnie z formułą zębową). Owczarek niemiecki ma zgryz nożycowy, co oznacza, że siekacze mają schodzić się nożycowo, przy czym siekacze szczęki pokrywają nożycowo siekacze żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadą, a również większe odstępy między zębami ( ustawienie zębów z lukami). Wadliwa jest również prosta listewka zębowa siekaczy. Kości szczęk muszą być mocno rozwinięte, ażeby żeby mogły być głęboko osadzone w listewce zębowej.

OCZY :

Oczy są średniej wielkości, o kształcie migdała, ustawione nieco skośnie i nie wypukłe. Kolor oczu powinien być możliwie jak najciemniejszy. Jasne, przeźroczyste oczy są niepożądane bo ujemnie wpływają na wyraz psa.

USZY :

Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równoległe wobec siebie, mogą być tak w ruchu, jak i w spoczynku położone płasko do tyłu. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe.

SZYJA :

Szyja powinna być mocna, dobrze umięśniona i bez luźnej skóry ( podgardla). Jej kąt ustawienia względem tułowia wynosi ok. 45 stopni .

TUŁÓW ( KORPUS) :

Linia górna przebiega poczynając od nasady szyi poprzez wysoki, długi kłąb aż do lekko opadającego zadu bez wyraźnego zakłócenia. Grzbiet jest umiarkowanej długości, pewny, mocny i dobrze umięśniony. Lędźwie są szerokie, krótkie,mocnej konstrukcji i dobrze umięśnione. Zad powinien być długi i lekko opadający ( ok. 23 stopnie do poziomu) i bez zakłócenia linii górnej przechodzić w nasadę ogona. Klatka piersiowa powinna być umiarkowanej szerokości, mostek możliwie długi i zaznaczony. Głębokośc klatki piersiowej powinna wynosić około 45 % do 48 % wysokości w kłębie. Żebra powinny być umiarkowanie wysklepione, klatka piersiowa beczkowata jest tak samo wadliwa jak płaska.

OGON :

Sięga co najmniej do stawu skokowego, jednak nie poza środek śródstopia, jest on od spodu pokryty nieco dłuższym włosem i jest noszony w formie łagodnie zwisającego łuku, przy czym w podnieceniu w ruchu jest noszony wyżej, ale nie powyżej linii poziomej. Korektury operacyjne są zabronione.

KOŃCZYNY :

Kończyny przednie : widziane ze wszystkich stron są proste, widziane z przodu – całkowicie równoległe.

Łopatka i ramię : są tej samej długości i za sprawą mocnej muskulatury mocno przylegające do tułowia. Idealny kąt łopatkowo-ramienny wynosi 90 stopni, z reguły do 110 stopni.

Łokcie : ani w pozycji stojącej ani w ruchu nie mogą być odstawione ani podstawione.

Przedramiona widziane ze wszystkich stron są proste i całkowicie równoległe wobec siebie, suche i mocno umięśnione.

Śródręcze : ma długość ok. 1/3 przedramienia i pozostaje do niego pod kątem od 20 stopni do 22 stopni. Zarówno śródręcze ustawione zbyt skośnie ( ponad 22 stopni) jak i zbyt strome śródręcze ( mniej niż 20 stopni) ujemnie wpływają na użytkowość, zwłaszcza wytrzymałość.

Łapy przednie : są zaokrąglone, zwarte i wysklepione, opuszki twarde, ale nie kruche ( łamliwe). Pazury są mocne i ciemne.

Kończyny tylne : są lekko odstawione do tyłu, przy czy widziane od tyłu są równoległe.

Udo i podudzie : są w przybliżeniu jednakowej długości i tworzą kąt około 120 stopni, uda są mocne i dobrze umięśnione.

Stawy skokowe: są mocnej konstrukcji i silne.

Śródstopie : jest ustawione pionowo pod stawem skokowym.

Łapy tylne : są zwarte, lekko wysklepione, opuszki twarde i ciemno zabarwione, pazury mocne, wysklepione i również ciemno zabarwione.

RUCH :

Owczarek niemiecki jest kłusakiem. Kończyny pod względem długości i kątowania muszą być tak sharmonizowane, ażeby mógł on bez istotnej zmiany linii grzbietu, wysuwać kończyny tylne w kierunku tułowia oraz przednimi łapami stawiać kroki na ta samą odległość. Każde odchylenie w kierunku przekątowania tyłu ujemnie wpływa na siłę i wytrzymałość a przez to na użytkowość. W przypadku prawidłowych proporcji budowy i kątowania powstaje przestrzenny, nisko prowadzony ruch, który sprawia wrażenie niestrudzonego. Przy głowie wysuniętej do przodu i lekko uniesionym ogonie w równomiernym i spokojnym kłusie powstaje płynna i niezakłócona linia górna, , ciągnąca się od końców uszu poprzez kark i grzbiet aż po koniec ogona.

SKÓRA :

Niezbyt ściśle przylegająca, bez fałd.

UMASZCZENIE / SZATA :

Owczarki hodowane są w dwóch odmianach :

- krótkowłosej z podszerstkiem

- długowłosej z podszerstkiem

Odmiana krótkowłosa ( stockhaar) :

Włos okrywowy powinien być możliwie gęsty, zdecydowanie twardy i mocno przylegający. Na głowie włącznie z wnętrzem uszu, na przedniej stronie kończyn, na łapach i palcach krótki, na szyi nieco dłuższy i bogatszy. Na tylnej stronie kończyn włos przedłużony do nadgarstka względnie do stawu skokowego, z tyłu ud tworzy umiarkowane portki.

Odmiana długowłosa ( langstockhaar) :

Włos okrywowy powinien być długi, miękki i nie przylegający ściśle, z frędzlami na uszach i kończynach, bujnymi portkami i bujnym ogonem z wiszącym piórem. Na głowie włącznie z wnętrzem uszu, na przednich stronach kończyn, na łapach i palcach włos krótki, na szyi dłuższy i bogatszy, tworzący niemal grzywę. Na tylnej stronie kończyn włos przedłużony do nadgarstka względnie do stawu skokowego i tworzy na tylnej stronie ud wyraźne portki.

Maść : czarne z rudymi, brązowymi, żółtymi aż po jasnoszare znaczeniami, czarne jednobarwne, szare z ciemnym nalotem, czarnym czaprakiem i maską. Małe, białe, nie rzucające się w oczy znaczenia ( plamka) na piersi podobnie jak jasne partie wewnętrzne dopuszczalne ale niepożądane. Lusterko nosa u wszystkich odmian barwnych musi być czarne. Brak maski, jasne do przejrzystych oczy, podobnie jak jasne do białawych znaczenia na piersi i wewnętrznych stronach kończyn, jasne pazury i rudy koniec ogona należy oceniać jako niedopigmentowanie. Podszerstek jest szarawy. Umaszczenie białe jest niedopuszczalne.

ROZMIARY/WAGA ( WYMIARY) :

PSY :

Wysokość w kłębie : 60-65 cm

Waga : 30-40 kg

SUKI :

Wysokość w kłębie : 55-60 cm

Waga : 22-32 kg

JĄDRA U SAMCÓW :

Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

WADY :

Wszystkie odstępstwa od wzorca powinny być traktowane jako wady, powodując odpowiednie obniżenie oceny.

WADY DUŻE :

- wszelkie odchylenia od wzorca, mające znaczny wpływ na użytkowość psa

- uszy nisko osadzone, miękkie, nie dość sztywne, załamane

- znaczne niedopigmentowanie

- wyraźne zaburzenia harmonii budowy.

WADY UZĘBIENIA :

Braki zębowe, które nie są wadami dyskwalifikującymi.

Wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu, które nie są wadami dyskwalifikującymi.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :

- lękliwość, gryzienie ze strachu

- stwierdzenie dysplazji w stopniu ciężkim

- wnętrostwo jedno- lub obustronne, niedostatecznie rozwinięte lub niejednakowe jądra

- ślady korekcji uszu lub ogona

- wyraźne wady budowy

- braki zębowe : brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak 3 lub więcej jakichkolwiek zębów.

- zgryz : tyłozgryz większy niż 2 mm, przodozgryz, wszystkie siekacze w zgryzie cęgowym

- wysokość o więcej niż 1 cm powyżej lub poniżej wzorcowej

- albinizm

- maść biała ( także z czarnymi pazurami i nosem)

- długi, prosty włos okrywowy pozbawiony podszerstka

- włos długi ( wyraźnie długi włos okrywowy, pozbawiony podszerstka, rozdzielający się na grzbiecie i formujący obfite kępki wewnątrz uszu, obfite pióra na tylnych stronach kończyn oraz na ogonie).